Terug in Johannesburg
Hallo allemaal,
even een berichtje vanaf het vliegveld. We hebben op dit moment een tussenstop in Johannesburg die 8 uur duurt, dus we moeten ons even zien te vermaken. Tot nu toe nog geen probleem, er is genoeg te shoppen hier. Het echte afrika-gevoel was helaas al snel verdwenen, vanaf dat we op vliegveld Lusaka zaten te wachten tot we konden inchecken. Nog wel even ons echte Afrikaanse uit hout gesneden spelletje kunnen spelen, waar we de naam van vergeten zijn. Vlucht naar Johannesburg duurde twee uurtjes en we zaten in een mini vliegtuig, dus de vlucht was snel voorbij. Nu is het dus nog even wachten tot we over minder dan 2 uur mogen inchecken, om ons dan nog drie uur te vermaken in de tax-free shops. Moet lukken, er staan nog een aantal zaken op ons lijstje.
Morgenvroeg om 6.00 uur terug in Europa (Frankfurt) en daarna terug naar Nederland. Het zal wel even wennen zijn wat het weer betreft. Vanaf onze eerste safari, die begin juni was, hebben we al geen regen meer gezien. Volgens de weersvoorspelling is het nu gelukkig in Nederland ook erg mooi weer en is het vergelijkbaar met het weer dat wij de afgelopen dagen hebben gehad. Helaas zullen we in het weekend waarschijnlijk de Nederlandse regen alweer zien. Dat is iets dat we niet gemist hebben, net als de bewolking die we de afgelopen weken nauwelijks hebben gehad. Af en toe een wit wolkje ergens eenzaam in de lucht, maar daar hield het meestal wel mee op.
Verder kunnen we nu al genieten van ons patatje speciaal die we binnen 48 uur zullen verorberen en daarna natuurlijk de mergpijp bij de koffie. Verder is er (helaas) niet zoveel wat we hebben gemist hier in Afrika. Waarschijnlijk zullen we Afrika meer gaan missen als we weer terug zijn in Nederland. Ach ja, dan kunnen we weer een nieuw doel stellen en weer van voor af aan beginnen met geld sparen. Of we dan weer een aantal maanden gaan of een paar weekjes, dat zien we tegen die tijd wel weer. Je weet nooit wat de tijd ons brengt en wat wij ons in de kop halen. Dat we terug komen in Zambia en Malawi staat voor ons in ieder geval wel vast. Echt de vriendelijkste landen die we hebben gezien en je ziet hier nog veel meer het 'echte' Afrika. Beetje dubbel is dat, omdat de reden daarvan vooral de armoede is die er in deze landen heerst. Dat maakt het voor ons dan weer mooi. Het is alleen jammer dat de lokale bevolking het niet beter heeft.
Nou dat was het weer voor vandaag, we zullen snel een afsluitend verhaaltje schrijven en foto's toevoegen. Nu gaan we weer even verder kijken wat het vliegveld ons te bieden heeft.
Groetjes Rob en Inge (Nog een paar uur in Afrika)
Einde van een fantastische reis
Hallo allemaal,
dit zijn dan echt de allerlaatste dagen van onze reis. We zitten op dit moment weer in Lusaka en hebben een paar hele mooie dagen achter de rug. Zoals we in het vorige verhaal al vertelden, zouden we een safari gaan doen. Deze is ondertussen alweer voorbij en was echt super mooi!! Opnieuw heel veel wild gezien, waaronder 2 vechtende nijlpaarden (je hoorde de tanden tegen elkaar aan schuren), twee luipaarden, ontzettend veel olifanten waarvan er twee jongere mannetjes olifanten graag met ons wilden spelen etc etc. Geweldig dus. Weer superveel foto's gemaakt en ook heel veel mooie filmpjes. Ook is tijdens deze safari onze favoriete foto gemaakt. We werden erg goed verzorgd tijdens onze safari en er werd op een gegeven moment brood gebakken voor onze lunch. Ze hebben hier een oventje voor gekocht die dan onder een afdakje staat. Door de heerlijke geuren die hier van af komen kregen niet alleen wij honger. Er was ook een aap die wel zin had in een vers gebakken broodje. Deze wilde alleen niet meer wachten tot het klaar was en ging dus zelf maar eens kijken of het al te eten was. De aap stond voor het raampje van de oven naar het brood te kijken en besloot dat het goed genoeg was zo. Hij bekeek de oven van de voor- en achterkant eens even goed en bedacht toen dat hij het deurtje wel open kon krijgen. Terwijl hij dit bedacht hebben we een aantal schitterende foto's gemaakt. Toen Inge van dichterbij foto's wilde maken en naar hem toe liep, kreeg de aap de oven open en pakte het brood uit de oven. Gelukkig kon Inge nog net voorkomen dat hij er met ons heerlijke brood vandoor ging. De aap vond dit alleen niet zo leuk en werd boos op Inge. Gelukkig besloot de aap dat hij toch maar beter op de vlucht kon slaan, nadat Inge niet op de vlucht sloeg na zijn dreigen met het ontbloten van de tanden. De foto zal zo snel mogelijk als we in Nederland zijn worden toegevoegd, want dat gaan we hier niet eens meer proberen.
Verder hebben we 's nachts heel veel geluiden gehoord, vooral van de nijlpaarden die ontzettend veel kabaal maken. Ook hebben we vaak hyena's gehoord en een aantal keren leeuwen en olifanten. Echt mooi om met zulke geluiden in slaap te vallen. Als je dan 's nachts wakker werd en moest plassen, dan kon het gebeuren dat een nijlpaard je weg versperde. Dat was de eerste nacht het geval en we hebben ons plasje dan ook maar in de natuur laten lopen. Hier werd echter wel weer bewezen dat Inge erg slecht ziet in het donker en dat het maar goed was dat ze de eerste nacht niet alleen naar de wc ging. Het nijlpaard stond een aantal meter verderop en Inge zag hem niet. Gelukkig zijn de ogen van Rob beter en kon hij haar behoeden voor een eventueel gevecht met een nijlpaard.
Zoals gezegd zouden we een wandelsafari gaan doen. Deze was mooi. Veel uitleg gekregen over allerlei bomen, maar ook sporen van dieren werden uitgelegd. Zo kwamen we een hoop olifantenpoep tegen,
waar heerlijke noten in zaten. Deze noten komen van een marulavrucht die de olifanten erg lekker vinden. De noten zijn alleen zo sterk dat die er in zijn geheel weer uitkomen en deze kunnen
vervolgens weer gewoon gegeten worden. Dat hebben we natuurlijk geproefd!
Tijdens deze safari hebben we ook geleerd over een dodelijke boom. Nee het is niet zo dat deze giftige vruchten of iets dergelijks draagt, maar enorme vruchten die je schedel kunnen breken als ze
op je hoofd vallen. De vrucht kan tot 10 kg wegen. Onze gids vertelde dat een vriend van hem door deze vrucht was overleden. Wij moesten dan ook iedere keer snel onder deze boom, die overigens de
sausagetree (worstjesboom) wordt genoemd, doorlopen. De naam komt van de vorm van de vruchten, die lijken dus op worsten. Verder hebben we toen een nacht in de bush doorgebracht, hoewel dit niet
meer bush was dan het kamp waar we de rest van de tijd sliepe. We moesten hier alleen wel onder begeleiding van een gewapend iemand naar de wc als het donker was, omdat er verder geen licht was en
de kans op dieren groot.
Het laatste wat we over deze safari kwijt willen is dat we meer kregen dan werd beloofd. Aangezien de auto van de game-drive wat problemen had, is deze twee keer tijdens de night-drive stil komen te staan. De eerste keer mochten we met een andere organisatie mee om de drive af te maken, wat we eigenlijk wel jammer vonden. Stil staan in de bush is toch nog eens echt avontuur dachten wij. Je hoort vanalles en er kan vanalles langs de auto lopen. Gelukkig voor ons kwam er nog een tweede night-drive, waar er geen andere organisatie langs kwam. Helaas voor de gidsen had de walkie-talkie geen bereik en had de mobiele telefoon geen beltegoed meer. Aangezien het nog een uur duurde voor het park zou sluiten, zou het nog even duren voor er iets ondernomen zou worden vanuit andere mensen. Wij vonden het natuurlijk alleen maar mooi en avontuurlijk. Om toch iemand te kunnen bereiken moest een van de gidsen in de boom klimmen om te kijken of ze dan bereik hadden. Dit lukte en hij kon nu communiceren met het basiskamp. Ondertussen zochten wij samen met de andere gids naar hout om een kampvuur te maken. Mochten er dan gevaarlijke dieren komen, dan zouden ze sneller op afstand blijven. Daarnaast was het natuurlijk lekker warm om bij te zitten. Zoals je in de avonturenverhalen wel leest, is olifantenpoep een uitstekent middel om een vuurtje brandend te krijgen, dus ook daar gingen we naar opzoek. Na genoeg poep en hout verzameld te hebben, is de gids een vuurtje gaan maken. Hij heeft vervolgens een blikje koffie leeggemaakt en daarin water opgewarmd. Toen hadden we lekkere koffie en thee met nog wat overgebleven koekjes. Ondertussen was er genoeg te horen om ons heen. Op een gegeven moment hoorden we ook heel duidelijk leeuwen brullen. De gids verwachtte dat deze groep naar ons toe zou komen om te gaan drinken bij de rivier achter ons. Hij vertelde dat we snel in de auto moesten klimmen als er een gevaarlijk dier aan zou komen. Helaas klonk het geluid van de brullende leeuwen even later verder weg en hadden ze dus besloten om een andere kant op te gaan. Dat was wel even balen, maar gelukkig kwam er even later nog een hyena langs lopen. Deze was alleen banger voor ons dan wij voor hem, dus die was snel weer weg. De gids zag nog ergens een wilde hond lopen, maar die konden wij niet ontdekken. Na anderhalf uur werden we 'gered' door de eigenaar van de safari. Hij baalde behoorlijk, maar wij waren alleen maar blij dat de auto het voor de tweede keer had opgegeven. Geweldig toch!?
Verdere verhalen horen jullie nog wel als we weer terug in Nederland zijn. Voor het laatst...
groetjes uit Afrika!
P.S. Voor mensen die geinteresseerd zijn in een dergelijke safari in South Luangwa, wij hebben deze bij Jackelberry safari's gedaan. We kunnen hen echt aanraden. Ze bestaan nog niet zo heel erg lang, maar doen het wel super goed. De gidsen weten heel erg veel en je kunt ze alles vragen. Ook zijn ze op dit moment de goedkoopste, omdat ze nog een beetje naamsbekendheid moeten krijgen. Ze hebben een website waar alle informatie van hen opstaat! Safari's starten vanaf Chipata, zij zorgen ervoor dat je daar wordt opgehaald en weer wordt teruggebracht. De auto voor de game-drive is ondertussen waarschijnlijk wel weer gemaakt, wij konden er de volgende dag alweer gewoon mee rijden.
Nog 10 dagen
Hallo allemaal,
hier weer even een berichtje uit Malawi. We zitten op dit moment weer in lilongwe, de hoofdstad van Malawi. Hiervoor dus een paar dagen bij Lake Malawi geweest, waar we onder andere twee duiken
hebben gedaan. Een heel verschil met het duiken in zee, maar wel een hele mooie ervaring. Water was erg rustig en we hadden bij de eerste duik een erg goed zicht. Geen last van zeeziekte en erg
mooi weer, perfect dus. Het duiken was erg mooi, het was net alsof we in een aquarium rondzwommen. Een heleboel hele mooie felgelkleurde vissen. We hebben ook mouthbreeders gezien. De vrouwtjes
broeden de eitjes in hun mond uit en spugen de visjes er op een gegeven moment uit. Als de visjes nog klein zijn, worden ze erg vaak aangevallen door andere vissen. De moeder zwemt dan telkens bij
hen in de buurt en jaagt de aanvallers weg. Als ze het te gevaarlijk voor ze vindt, dan opent ze haar bek en dan gaan de kleine visjes terug in de bek van de moeder. Als het weer veilig is, spuugt
ze ze vervolgens weer uit. Dit hebben we goed kunnen zien bij onze duiken, dat was wel bijzonder.
Bij de tweede duik kreeg Rob last van zijn oor. We hebben deze duik wel gewoon afgemaakt, maar we hebben besloten om geen 3e en 4e duik te maken. Ondertussen is alles gelukkig weer goed met het oor
van Rob en hebben we toch weer 82 minuten bij onze totale duiktijd op kunnen tellen. Helaas vallen ons totaal van6 duiken nog in het niet bij de aantallen die onze mededuikers hadden (bijna 100 en
ruim 200). Ach ja wij zijn ook nog maar net begonnen, hopelijk volgen er nog een heleboel mooie duiken...
Nu dus weer terug in Lilongwe. Morgen gaan we met een minibusje terug naar de Zambiaanse grens. Vanuit daar gaan we naar Chipata, om daar dinsdagochtend opgehaald te worden voor een 5-daagse safari. Deze keer gaan we naar South Luangwa National Park, om daar een georganiseerde safari te doen. We hopen dat dit een erg mooie afsluiting van onze vakantie gaat worden. We gaan in ieder geval 2 wandelsafari's doen en een nachtsafari (die stonden nog op ons lijstje). Van de vier nachten slapen we er ook een in de bush bush en hier hopen we 's nachts allerlei dieren te horen en natuurlijk tezien. De kans om een luipaard te zien is hier erg groot, dus misschien dat we geluk hebben en deze nog te zien krijgen. Dat zou betekenen dat we het meeste grote wild gezien zouden hebben. Ook hopen we hier een mannetjesleeuw te zien, want ook die staat nog op het lijstje. Dat zouden mooie afsluiters van onze reis zijn, want na de safari hebben we nog maar 3 dagen over. Een van die dagen zijn we kwijt met terug reizen naar Lusaka en de andere 2 met balen dat we terug gaan naar Nederland. In die dagen kunnen we hopelijk ook onze laatste foto's van Afrika (South Luangwa) met jullie delen! Ook zullen we dan een afsluitend verhaaltje schrijven en dan zijn de mailtjes die jullie op de hoogte brengen van de blog alweer voorbij. Erg jammer, maar ja we moeten toch echt terug om weer wat geld te verdienen.
p.s. er zijn een aantal foto's toegevoegd in het mapje Malawi. Helaas geen foto's van het duiken, maar een foto van ons ineen wetsuit houden jullie nog tegoed.
Tot snel,
groetjes Rob en Inge
Malawi
Hallo allemaal,
even een verhaaltje uit Malawi. Gisteravond aangekomen na een lange en vermoeiende busrit van 8 uur. We kwamen gisteren uit Lilongwe, de hoofdstad van Malawi. Daar waren we de dag ervoor na een lange busrit aangekomen vanuit Lusaka, wat weer de hoofdstad van Zambia is. Twee dagen veel reizen dus. Maarja, je moet er wat voor over hebben natuurlijk. We zitten nu in een leuk hostel met een prachtig uitzicht over het Malawi-meer. Morgen gaan we twee duiken maken dus dat wordt hopelijk weer mooi.
We hebben een aantal typische foto's gemaakt van het Afrikaanse straatbeeld. Vooral op de plekken waar de bus stopte hebben we mooie foto's kunnen maken van de chaos en de drukte van alle mannen, vrouwen en kinderen die hun koopwaar aanbieden. Van appels tot gekookte eieren en van tandpasta tot schoenen, alles wordt aangeboden. Dit gebeurt terwijl wij in de bus zitten en zij langs de ramen lopen en op de ramen kloppen. Ook in de bus zelf mooie plaatjes geschoten. Werkelijk alles wordt meegenomen. Toen wij al in de bus zaten te wachten op ons vertrek werden er meerdere stalen balken ingeladen. Daarnaast vier autobanden en een matras. Helaas hebben we de vrouw met twee kinderen en een kip niet gespot in de bus, maar toen we het laatste stuk met een taxi moesten doen zagen we haar wel. Zij zat in de taxi die wij kregen dus de achterbank lag vol met kippenveren. De taxirit die daarna volgde was op zijn zachtst gezegd spannend. De taxichauffeur had blijkbaar haast, want hij scheurde met zo'n 90 kilometer per uurover de donkere en kronkelige wegen. Tenminste, we denken dat hij zo hard reed, want de helft van de tijd werkte de kilometerteller niet. Dan gaf die nul kilometer per uur aan terwijl de bomen aan weerszijden toch echt voorbij vlogen.
De foto's voegen we nog maar niet toe want dat duurt weer eeuwen om ze te uploaden. Wanneer we ergens zijn met sneller internet komt dat goed. Over precies twee weken vliegen we weer huiswaarts dus tot snel.
Groetjes vanuit het vijfde en (voor ons) laatste Afrikaanse land.
Zambia
Hallo vrienden en familie,
dit keer een berichtje uit Lusaka, de hoofdstad van Zambia. We zijn hier gisteren aangekomen met Thea. Dit is een Nederlandse dokter in het dorpje monze die we via via hebben leren kennen. Aangezien Thea toch naar Lusaka moest konden wij meerijden, dat is natuurlijk helemaal geweldig! Vanuit Lusaka gaan we naar Malawi om een paar dagen te zonnen en natuurlijk om te duiken. Het Malawi - meer is echt enorm groot (600 km bij 18 km) dus daar zitten vast wel mooie vissen. Een ander heel positief punt is dat er geen golven zijn, dus worden we ook niet zeeziek. Ook niet meerziek.. want dat kan toch niet?!
Een paar dagen geleden zijn we naar de Victoria Falls geweest. We zijn alleen aan de Zambiaanse kant geweest aangezien we 100 US Dollar moesten betalen voor een visum en entree naar Zimbabwe. Dat was toch wel een beetje prijzig voor maximaal twee uurtjes naar een waterval kijken. Vooral omdat de Zambiaanse kant ook erg mooi was. We hebben er een aantal foto's van toegevoegd. Verder hebben we in Livingstone (het plaatsje bij de vic falls) niet veel gedaan omdat het veel en veel te duur was. We wilden bijvoorbeeld gaan kanovaren, maar dat moest voor een hele dag 220 US Dollar kosten!! En wandelen met leeuwen kost per persoon 135 US Dollar!! Dit duurt dan 3 uurtjes. Nou dat dachten we dus niet. Vandaar dat we een paar dagen hebben gerelaxed in Livingstone (en eindelijk heeft Rob zijn tekenkunsten ook laten zien).
Daarna dus een paar dagen naar Monze. Dit is een heel klein dorpje in het hart van Zambia. Hier was niet veel te doen, maar het was wel heerlijk ontspannen. Na drie dagen echter kregen we er genoeg van en konden we gelukkig een lift krijgen naar Lusaka. Nu is het dus uitzoeken hoe we in Malawi komen. Er rijden wel bussen maar die doen er echt een eeuwigheid over. We weten dat er een bus rijdt die er 14 uur over doet. Dan is er nog een die er korter over doet, maar die schijnt niet zo veilig te zijn. Hmmm.. keuzes. Nou ja, we zien t wel. We zoeken nog een en ander uit en dan komt het vast goed. Voor nu vermaken we ons nog wel in Lusaka. Eindelijk weer volle supermarkten en zelf ons eigen potje kunnen koken.
Ohja.. gisteren zijn we naar de bioscoop geweest. Ice age 3 gezien. Leuke film. De bioscopen zijn hier niet anders dan bij ons. Dat was eigenlijk jammer want daar hadden we wel op gehoopt. Wat we hadden verwacht weten we zelf ook niet, maar dat het er zo hetzelfde uitzag was ergens wel jammer.
Nou ja dat was het weer even. Iedereen de groetjes en we bloggen weer.
Rob en Inge
20 uur in een interliner voor de boeg...
Hoi allemaal,
terwijl Inge heerlijk in het zonnetje zit te tekenen (ja we leren allemaal nieuwe interesses over onszelf kennen deze vakantie) zoek ik even snel op internet uit hoeveel de visa's kosten voor Zambia. Over een paar uur vertrekken we namelijk met de intercape (luxe bus) naar Livingstone (Victoria Falls) in Zambia. Die rit gaat ongeveer 20 uur duren, dus we hebben nog een hele trip voor de boeg. Gelukkig schijnt het een luxe touringcar-achtige bus te zijn, dus hopelijk kunnen we wat slapen, ontspannen en tekenen. Inge hoopt op een klaptafeltje in de bus en ze wil graag dat ik eens laat zien hoe mijn tekenkunsten eruit zien. hmm, vroeger tekende ik wel maar of dat de moeite waard was...
Fijn te lezen trouwens dat sommigen genieten van mijn billen en de daarbij behorende spleet. Mark is zelf bouwvakker dus hij zal de goede spleten wellicht kunnen onderscheiden van de minder mooie. Verder lees ik dat ik nog niet ben afgevallen... dat klopt volledig. We zijn alleen maar aangekomen. Ik heb een buik waar Wilfried U tegen kan zeggen!! Inge doet niet minder mee... ze durft haar gewicht niet meer in kilo's uit te drukken... Laatste vier weken dus maar op rantsoen.
Ik keek zojuist even op ons profiel en realiseerde dat we nog maar 27 dagen hebben voor de vakantie voorbij is. Dat gaat nu echt heel snel. Ik hoor de woorden van Lobke nog in mijn achterhoofd: 'Je denkt dat je nog zo lang hebt, maar voor je t weet is de vakantie om!' Ze heeft volledig gelijk gehad. Inge en ik zeggen het vaker tegen elkaar dat de tijd echt snel gaat. Ondanks dat we graag iedereen weer willen zien en thuis soms best missen, willen we toch ook graag nog langer blijven. De vakantie bevalt ons gewoon erg goed... gelukkig maar.
Dat was t wel weer voor nu. Ik ga weer in de zon zitten en me mentaal voorbereiden op de 20 uren durende busreis. Groetjes van dit keer alleen Rob.
Voor mensen die graag informatie over reisvoorbereidingen etc willen!!!
Hoi,
we kregen een aantal vragen van iemand over zaken wat betreft de reis. We willen deze vragen graag beantwoorden, dus mail ons even of laat je e-mailadres achter en we beantwoorden je vragen!! Onze e-mailadressen zijn: rosto3@hotmail.com inge_koopmans@hotmail.com
Groetjes Rob en Inge