Molweni!
Kunjani? Bedankt voor al jullie leuke reacties. Leuk om de reacties van Creyf's en van de collega's van inge te lezen. Doe alle collega's en clienten de groeten van ons.

Met ons gaat het goed.. redelijk. Inge voelt zich prima maar rob heeft iets te veel Khosa-bier gedronken, waardoor hij nu zwaar aan de dunne is. Een middag en nacht erg slecht te pas geweest en in bed gelegen maar hij knapt langzaam aan weer op. Wel een hele leuke tijd gehad in the middle of nowhere (Bulungula). Om er alleen al te komen moet je een hele trip afleggen met een 4x4 auto. We zaten met z'n 15en opgepropt in een terreinwagen waar al onze bagage ook nog bij inzat. Bedenk erbij dat we niet over een weg reden maar over rotsblokken, gaten, water enzovoort. Wevlogen echt alle kanten op in die wagen, dus dat begon mooi.Vooral het laatste half uur was echtheftig. Toen we er aankwamen was het al donker, dus konden we weinig zien van de omgeving.We kregen eentweepersoonskamer en zijn vrijwel meteen gaan slapen. We waren beide bekaf.

De volgende ochtend ontwaakten we in het jaar1800 ofzo. Tenminste, voor ons gevoel. De kamer was erg luxe (een tweepersoonsbed in een hutje waar normaal een heel gezin in leeft)en de lodge op zich ook wel.De lodge was de enige in het dorp met stromend water (opgevangen regenwater) en ook bijna de enige met elektriciteit (via zonnepanelen en wind). Naar de wc gaan was ook heerlijk fris aangezien je moest poepen in een groot gat waarin alles werd opgevangen. Na je drol gooide je er twee kopjes zand over en klaar! Plassen ging redelijk hetzelfde alleen moest dit in het voorgedeelte van de pot. Natuurlijk niet doortrekken want dat kost water. Douchen was ook te gek. Ze hebben daar een rocketshower.. jaja een raketdouche!! Stel je een stalen pijp voor waarin onderin een bakje zit. In dit bakje giet je parrafine en dat steek jeaan. Hierdoor werd t water verwarmd en had je ongeveer 7 minuten om te douchen. Door het geluid dat dit veroorzaakte leek het inderdaad net een raket. Bij deze lodge werd gemiddeld 40 liter water per gast per dag verbruikt, terwijl het wereldgemiddelde op 250 liter water per mens per dag ligt. Dat scheelt nogal. Verder werd het verbruikte water opgevangen in een soort spons waarvan de bomen en planten gebruik maken.

We zijn de eerste dag van ons verblijf in de lodge meegeweest met een lokale kruiden/medicijnman. Die wist alles van de kruiden en geneeskrachtige bomen in de omgeving. Op een gegeven moment kwamen we bij een boom waarvan de schors vermalen moest worden en dangekookt in water. Als je dit opdronk en je jezelf ermeezou wassen,dan kon je zonder angst naar de rechter gaan. Hij zou je dan niet kunnen veroordelen voor je daden. De keel van de rechter zou dan dicht zitten zodat hij geen uitspraak kon doen. Toen ons dit werd verteld moesten we toch wel lachen. De kruidenman bleef erg serieus maar zijn tolk moest er ook wel om lachen.

De volgende dag zijn we met een vrouw uit het dorp meegeweest. Zij liet zien wat de dagelijkse bezigheden zijn van vrouwen in een Khosa-dorp. We hebben water gedragen in een emmer op ons hoofd. Natuurlijk werd dit water uit een bron gehaald. De vrouw uit het dorp droeg een veel zwaardere emmer met water dan wij zonder handen op haar hoofd, terwijl wij de emmer vast moesten houden als we m niet wilden laten vallen. Na het water halen gingen we hout sprokkelen in het bos. Ook dit hout werd op onze hoofden teruggedragen naar het huis van de vrouw. Toen was het tijd om de mais te malen. Dit gebeurde met de hand. Er werd wat mais op een grote platte steen gelegd en met een andere steen werd dit vermalen. Dit hebben we allemaal mogen proberen maar het was echt zwaar werk. Ondertussen had de vrouw al een pompoenafgeschraapt en deels in stukken gesneden. Dit ging samen met de gemalen maisin een pot boven het vuur. Na ongeveer 20 minutenpruttelen werd de lunch opgediend. En het smaakte prima.Alleen moest rob aan de linkerkant van het huis zitten met zijn eten en de vrouwen aan de rechterkant. Ditis omdat de mannenveel respect eisen van de vrouwen en dus hun eigen domein willen. Zo mogen getrouwde vrouwen ook niet aan delinkerkant van het huis komen. De mannen mogen uiteraard wel over in het huis komen. Na de lunch zijn we teruggelopen naar de lodge. Onderweg kwamen we langs een groep Khosa-vrouwen die gezellig op de grond zaten. We werden uitgenodigd erbij te komen zitten wat natuurlijk betekende dat we ook mee moesten drinken. Khosa-bier wel te verstaan. Dit is bier gemaakt van mais en smaakt een beetje cider-achtig. Op zich niks mis mee alleen drinkt iedereen zo'n beetje uit dezelfde emmer. Die emmer gaat rond en telkens drinkt iedereen weer een slok. Niet heel erghygienisch dus.

We hadden gehoord dat er een groot feest zou zijn in het dorp de volgende dag. Dit was omdat een groep jongens de inwijding naar het man-worden had doorstaan. Zehadden zich een maand lang in het bos weten te redden door te jagen en te eten wat de natuur hen gaf. Doordat hun inwijding voorbij was werd dit door het gehele dorp gevierd. Wij mochten er ook naartoe dus dat deden we. Ook hier werd weer veel bier gedronken en gingen de emmers bier van mond naar mond. Ergens zat er waarschijnlijk een emmer bij die het op rob gemund had want dezelfde avond werd rob ziek en kreeg hij diarree. Gelukkig is hij er nu weer bijna bovenop.

De dag erop zijn we naar Coffee Bay gegaan. Dat is een klein plaatsje aan zee in de buurt van Mthatha. Daar zijn we twee dagen geweest maar hebben er eigenlijk niet zoveel meegemaakt. Gisteravond kwamen we aan in Umzumbe.Een klein plaatsje in de buurt van Port Shepstone. Hier blijven we waarschijnlijk tot morgenavond om daarna met de Baz-bus naarDurban te gaan. Moeten we nog maar even zienwat wegaan doen.

We hebben voor ons gevoel wel weer genoeg geschreven duswe houden ermee op.

Groetjes vanons.