Hallo allemaal,

dit zijn dan echt de allerlaatste dagen van onze reis. We zitten op dit moment weer in Lusaka en hebben een paar hele mooie dagen achter de rug. Zoals we in het vorige verhaal al vertelden, zouden we een safari gaan doen. Deze is ondertussen alweer voorbij en was echt super mooi!! Opnieuw heel veel wild gezien, waaronder 2 vechtende nijlpaarden (je hoorde de tanden tegen elkaar aan schuren), twee luipaarden, ontzettend veel olifanten waarvan er twee jongere mannetjes olifanten graag met ons wilden spelen etc etc. Geweldig dus. Weer superveel foto's gemaakt en ook heel veel mooie filmpjes. Ook is tijdens deze safari onze favoriete foto gemaakt. We werden erg goed verzorgd tijdens onze safari en er werd op een gegeven moment brood gebakken voor onze lunch. Ze hebben hier een oventje voor gekocht die dan onder een afdakje staat. Door de heerlijke geuren die hier van af komen kregen niet alleen wij honger. Er was ook een aap die wel zin had in een vers gebakken broodje. Deze wilde alleen niet meer wachten tot het klaar was en ging dus zelf maar eens kijken of het al te eten was. De aap stond voor het raampje van de oven naar het brood te kijken en besloot dat het goed genoeg was zo. Hij bekeek de oven van de voor- en achterkant eens even goed en bedacht toen dat hij het deurtje wel open kon krijgen. Terwijl hij dit bedacht hebben we een aantal schitterende foto's gemaakt. Toen Inge van dichterbij foto's wilde maken en naar hem toe liep, kreeg de aap de oven open en pakte het brood uit de oven. Gelukkig kon Inge nog net voorkomen dat hij er met ons heerlijke brood vandoor ging. De aap vond dit alleen niet zo leuk en werd boos op Inge. Gelukkig besloot de aap dat hij toch maar beter op de vlucht kon slaan, nadat Inge niet op de vlucht sloeg na zijn dreigen met het ontbloten van de tanden. De foto zal zo snel mogelijk als we in Nederland zijn worden toegevoegd, want dat gaan we hier niet eens meer proberen.

Verder hebben we 's nachts heel veel geluiden gehoord, vooral van de nijlpaarden die ontzettend veel kabaal maken. Ook hebben we vaak hyena's gehoord en een aantal keren leeuwen en olifanten. Echt mooi om met zulke geluiden in slaap te vallen. Als je dan 's nachts wakker werd en moest plassen, dan kon het gebeuren dat een nijlpaard je weg versperde. Dat was de eerste nacht het geval en we hebben ons plasje dan ook maar in de natuur laten lopen. Hier werd echter wel weer bewezen dat Inge erg slecht ziet in het donker en dat het maar goed was dat ze de eerste nacht niet alleen naar de wc ging. Het nijlpaard stond een aantal meter verderop en Inge zag hem niet. Gelukkig zijn de ogen van Rob beter en kon hij haar behoeden voor een eventueel gevecht met een nijlpaard.

Zoals gezegd zouden we een wandelsafari gaan doen. Deze was mooi. Veel uitleg gekregen over allerlei bomen, maar ook sporen van dieren werden uitgelegd. Zo kwamen we een hoop olifantenpoep tegen, waar heerlijke noten in zaten. Deze noten komen van een marulavrucht die de olifanten erg lekker vinden. De noten zijn alleen zo sterk dat die er in zijn geheel weer uitkomen en deze kunnen vervolgens weer gewoon gegeten worden. Dat hebben we natuurlijk geproefd!
Tijdens deze safari hebben we ook geleerd over een dodelijke boom. Nee het is niet zo dat deze giftige vruchten of iets dergelijks draagt, maar enorme vruchten die je schedel kunnen breken als ze op je hoofd vallen. De vrucht kan tot 10 kg wegen. Onze gids vertelde dat een vriend van hem door deze vrucht was overleden. Wij moesten dan ook iedere keer snel onder deze boom, die overigens de sausagetree (worstjesboom) wordt genoemd, doorlopen. De naam komt van de vorm van de vruchten, die lijken dus op worsten. Verder hebben we toen een nacht in de bush doorgebracht, hoewel dit niet meer bush was dan het kamp waar we de rest van de tijd sliepe. We moesten hier alleen wel onder begeleiding van een gewapend iemand naar de wc als het donker was, omdat er verder geen licht was en de kans op dieren groot.

Het laatste wat we over deze safari kwijt willen is dat we meer kregen dan werd beloofd. Aangezien de auto van de game-drive wat problemen had, is deze twee keer tijdens de night-drive stil komen te staan. De eerste keer mochten we met een andere organisatie mee om de drive af te maken, wat we eigenlijk wel jammer vonden. Stil staan in de bush is toch nog eens echt avontuur dachten wij. Je hoort vanalles en er kan vanalles langs de auto lopen. Gelukkig voor ons kwam er nog een tweede night-drive, waar er geen andere organisatie langs kwam. Helaas voor de gidsen had de walkie-talkie geen bereik en had de mobiele telefoon geen beltegoed meer. Aangezien het nog een uur duurde voor het park zou sluiten, zou het nog even duren voor er iets ondernomen zou worden vanuit andere mensen. Wij vonden het natuurlijk alleen maar mooi en avontuurlijk. Om toch iemand te kunnen bereiken moest een van de gidsen in de boom klimmen om te kijken of ze dan bereik hadden. Dit lukte en hij kon nu communiceren met het basiskamp. Ondertussen zochten wij samen met de andere gids naar hout om een kampvuur te maken. Mochten er dan gevaarlijke dieren komen, dan zouden ze sneller op afstand blijven. Daarnaast was het natuurlijk lekker warm om bij te zitten. Zoals je in de avonturenverhalen wel leest, is olifantenpoep een uitstekent middel om een vuurtje brandend te krijgen, dus ook daar gingen we naar opzoek. Na genoeg poep en hout verzameld te hebben, is de gids een vuurtje gaan maken. Hij heeft vervolgens een blikje koffie leeggemaakt en daarin water opgewarmd. Toen hadden we lekkere koffie en thee met nog wat overgebleven koekjes. Ondertussen was er genoeg te horen om ons heen. Op een gegeven moment hoorden we ook heel duidelijk leeuwen brullen. De gids verwachtte dat deze groep naar ons toe zou komen om te gaan drinken bij de rivier achter ons. Hij vertelde dat we snel in de auto moesten klimmen als er een gevaarlijk dier aan zou komen. Helaas klonk het geluid van de brullende leeuwen even later verder weg en hadden ze dus besloten om een andere kant op te gaan. Dat was wel even balen, maar gelukkig kwam er even later nog een hyena langs lopen. Deze was alleen banger voor ons dan wij voor hem, dus die was snel weer weg. De gids zag nog ergens een wilde hond lopen, maar die konden wij niet ontdekken. Na anderhalf uur werden we 'gered' door de eigenaar van de safari. Hij baalde behoorlijk, maar wij waren alleen maar blij dat de auto het voor de tweede keer had opgegeven. Geweldig toch!?

Verdere verhalen horen jullie nog wel als we weer terug in Nederland zijn. Voor het laatst...

groetjes uit Afrika!

P.S. Voor mensen die geinteresseerd zijn in een dergelijke safari in South Luangwa, wij hebben deze bij Jackelberry safari's gedaan. We kunnen hen echt aanraden. Ze bestaan nog niet zo heel erg lang, maar doen het wel super goed. De gidsen weten heel erg veel en je kunt ze alles vragen. Ook zijn ze op dit moment de goedkoopste, omdat ze nog een beetje naamsbekendheid moeten krijgen. Ze hebben een website waar alle informatie van hen opstaat! Safari's starten vanaf Chipata, zij zorgen ervoor dat je daar wordt opgehaald en weer wordt teruggebracht. De auto voor de game-drive is ondertussen waarschijnlijk wel weer gemaakt, wij konden er de volgende dag alweer gewoon mee rijden.